کد مطلب:28600 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:114
از معاویة بن ابی سفیان به علی بن ابی طالب. امّا بعد؛ پس حسدورزی را فرو بگذار، كه دیرگاهی است از آن سودی نبرده ای؛ و پیشینه مسلمانی خود را با تكبّر آزمندانه ات تباه نكن، كه [ ارزشِ ]كارها به فرجامِ آنهاست؛ و سابقه ات را [ با تصرّف] در حقّ كسی كه تو را در حقّ او استحقاقی نیست، محو مساز، كه اگر چنین كنی، تنها به خویشتن زیان می رسانی و عمل خود را تباه می كنی و حجّت خویش را باطل می سازی. به جانم سوگند كه همه پیشینه تو چنان است كه محو شده باشد، بس كه در خونریزی جسارت ورزیده ای و با حق مداران مخالفت كرده ای. پس سوره فلق را بخوان و از شرّ نفس به خداوند پناه جو، كه تویی همان حسدورزی كه حسد می ورزد.[1].
2399. وقعة صِفّین:معاویه به امام علیه السلام نوشت: